Ташаккури зиёд барои кӯмакатон

Дар ЦТС ба ман хеле кумак карданд. Дар ҷои кор як муаммо буд, роҳбар ҳама вақт маошро боз медошт ва дер медод. Баъзан пас аз як ё ду моҳ. Маоши охирон дар моҳи октябр буд. Дигар ин гуна рафторро тоқат карда натавонистам, ба ЦТС занг задам. Рақами онҳоро пештар барои эҳтиёт сабт карда будам. Шиносони ман барои кумак ба онҳо занг зада буданд ва ба онҳо низ кумак расондаанд. Ҳуқуқшиносон ба номи роҳбари ман дархости расмӣ навишта, талаб карданд, ки маоши маро диҳанд. Ман на он қадар хуб ин ҳолатҳои ҳуқуқиашро мефаҳмам. Тарҷумони онҳо низ хеле кумак кард, ҳама ҳуҷҷатҳои лозимаро дуруст тарҷума кард. Бе кумаки шумо ман пуламро гирифта наметавонистам. Роҳбар хеле хашмгин буд, ки ман ба ҳуқуқшиносон муроҷиат кардам, вале асос- маоши маро дод. Раҳмат!

ягон камбуди